Nasze narządy wewnętrzne można pogrupować w kilka układów, np.: krwionośny, nerwowy, pokarmowy, oddechowy, wydalniczy, rozrodczy, odpornościowy, hormonalny oraz układ ruchu. Są one ściśle powiązane, a wiele narządów należy do kilku z nich jednocześnie (np. nerki oczyszczają krew i produkują hormony). Wszystkie narządy wewnętrzne są dobrze zabezpieczone. Przed urazami chronią je elementy szkieletu, mięśnie (osłaniają np. jamę brzuszną), płyny (np. płyn otaczający mózg), a także tłuszcz i skóra. Te ostatnie chronią nas także przed wyziębieniem lub przegrzaniem oraz przed utratą wody. W ciele człowieka, jak w dobrze zorganizowanym przedsiębiorstwie, nad porządkiem czuwa „szef” – mózg. Kontroluje funkcjonowanie całego ciała i odpowiada za myśli, uczucia i pamięć.
Mózg składa się z dwóch półkul. Lewa – dominująca u naukowców i umysłów ścisłych – odpowiada za logiczne, analityczne myślenie, tworzenie zdań, które wypowiadamy, oraz „widzi” szczegóły obiektów. Prawa półkula – dominująca u artystów i humanistów – odpowiada za wyobraźnię, intuicję, poczucie rytmu, odbiór kolorów oraz „widzi” zarys obiektów.
Centralną część klatki piersiowej zajmuje serce. Wraz z naczyniami krwionośnymi zapewnia transport substancji w organizmie. Serce ma wielkość zaciśniętej pięści, kurczy się 100 tys. razy na dobę, przepompowując w tym czasie ok. 10 tys. litrów krwi. Serce jest otoczone z obu stron przez płuca, czyli nasz „klimatyzator”.
Płuca zbudowane są z pięciu płatów: lewe składa się z dwóch płatów, a prawe z trzech. Płuca mają budowę pęcherzykowatą. U dorosłego człowieka mogą pomieścić około 5 l powietrza. Dla kobiet wartość ta wynosi średnio 3,2 l, a dla mężczyzn 4 l. Natomiast pojemność płuc sportowców to aż 7 l! Człowiek oddycha średnio 16 do 24 razy na minutę, za każdym razem wymieniając zaledwie od 0,35 do 0,5 l powietrza. Oznacza to, że pozostałe kilka litrów gazu znajdującego się w płucach pozostaje w nich dłużej niż przez jeden oddech.
Jamę brzuszną wypełniają głównie narządy układu pokarmowego: żołądek, dwunastnica, wątroba, trzustka i jelita.
Żołądek jest elastycznym workiem, do którego trafia pożywienie. Jest ono poddawane działaniu soku żołądkowego – mieszaniny kwasu solnego i enzymów. Kwas solny zabija bakterie, a enzymy ułatwiają trawienie białek, cukrów oraz wchłanianie witaminy B12. Ściany żołądka pokrywa specjalny śluz, który zabezpiecza je przed działaniem własnych żrących wydzielin.
Nadtrawione pożywienie trafia do dwunastnicy, czyli do pierwszego odcinka jelita cienkiego. Zachodzą tu dalsze procesy trawienia białek, cukrów, a także tłuszczów dzięki trzustce wydzielającej enzymy trawienne i wątrobie wydzielającej żółć. Produkowana przez wątrobę żółć jest magazynowana w pęcherzyku żółciowym i w trakcie posiłku jest uwalniana do dwunastnicy.
Wątroba leżąca tuż pod przeponą po prawej stronie jamy brzusznej oprócz produkcji żółci odpowiada również za wytwarzanie i wydzielanie do krwi prawie wszystkich białek osocza, magazynuje glikogen, tłuszcze, witaminy i żelazo. Czuwa też nad tym, by krew nie dostarczyła do organizmu trujących składników. Wątroba jest niezbędna do życia. Jej rozległe uszkodzenie, spowodowane np. przez toksyny (np. alkohol), leki, wirusy lub pasożyty, prowadzi do śmierci.
Trzustka jest położona na tylnej ścianie jamy brzusznej na wysokości pierwszego kręgu lędźwiowego. W ciągu doby wydziela do dwunastnicy ok. 2,5 l soku zawierającego dużą ilość enzymów, które trawią białka, cukry i tłuszcze. Trzustka wydziela także hormony regulujące poziom cukru we krwi (insulinę i glukagon). Widoczne w jamie brzusznej dalsze odcinki przewodu pokarmowego – jelito cienkie i jelito grube – odpowiadają za wchłanianie substancji z układu pokarmowego. W jelicie cienkim następuje wchłanianie produktów powstałych w wyniku trawienia, a w jelicie grubym – wody i elektrolitów oraz dodatkowo wytwarzany jest kał. Jelita można porównać do ręcznika frotté, gdyż mają bardzo dużą powierzchnię chłonną dzięki obecności kosmków. Inne narządy wewnętrzne niezwiązane z układem pokarmowym, a widoczne w jamie brzusznej, to nerki i śledziona.
Śledziona czuwa nad stanem czerwonych krwinek. Nazywana jest także „cmentarzem” organizmu, czyli miejscem usuwania defektywnych i obumarłych erytrocytów. W czasie życia płodowego w śledzionie produkowane są nowe erytrocyty. Jest ona także największym „ochroniarzem”, największym narządem układu limfatycznego i odpowiada za wytwarzanie immunoglobulin (specyficznego rodzaju białek odpowiadających za odporność organizmu). Zdarza się, że w organizmie człowieka występuje więcej niż jedna śledziona. Mogą być dwie lub nawet trzy, ale wówczas są one znacznie mniejsze.
Nerki to „oczyszczalnia ścieków”. Filtrują krew i wydalają nadmiar wody, soli mineralnych i innych substancji zbędnych i/lub szkodliwych dla zdrowia. Odpowiadają też za zachowanie stałej objętości, ciśnienia osmotycznego oraz składu elektrolitowego płynów ustrojowych (roztworów wodnych substancji znajdujących się poza obrębem żywych komórek stanowiących pod względem masy i objętości jeden z głównych składników organizmu). Choć nerki są narządem parzystym, to do prawidłowego funkcjonowania organizmu wystarcza tylko jedna nerka. W ciągu doby przez nerki przepływa ok. 170 l płynu – moczu pierwotnego. Po przefiltrowaniu do pęcherza moczowego przez moczowody trafia ok. 1,5 l moczu, który przez cewkę moczową jest wydalany na zewnątrz.
Skuteczna diagnoza oraz usuwanie wszelkich patogenów obciążających narządy wewnętrzne człowieka możliwe są w naszym gabinecie - Futura Medica - Biorezonans Kraków.
Commentaires